cookis

cookis

cookis

sobota, 24 maja 2008

bursztynowo

Bursztyn (Jantar, Amber, Elektrum) - kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców.
Znanych jest około 60 odmian (gatunków). Najstarsze z nich pochodzą z utworów dewońskich (stwierdzono je w Kanadzie); najmłodsze, nie zaliczane zasadniczo do bursztynów są znajdowane w Ameryce Południowej, Afryce, Australii i Nowej Zelandii (kopal).

Nazwa "bursztyn" pochodzi od niemieckiego bernstein (kamień, który się pali). Znany był od dawna pod różnymi nazwami:
  • Grecy nazywali ten kamień elektron, co oznacza świecący i błyszczący.
  • Rzymianie nazywali bursztyn lyncurium, czyli mocz rysia, albowiem według legendy złocisty kamień powstał ze skamieniałego moczu tego drapieżnika.
  • succinum to łacińska nazwa bursztynu używana w farmacji. Powstała od łac. succus — sok.
  • sukcynit — nazwa geologiczna, pochodzi od succinum - sok, żywica drzewna.
  • Egipcjanie nazywali bursztyn sokal, a
  • Arabowie anbar, ponieważ zapach pocieranego bursztynu kojarzył się z zapachem ambry.
  • Persowie nazywali kamień karuba - złoty rabuś,
  • Włosi - ambra gialla, a
  • Szwedzi - raf, znaczy chwytać.
  • Słowiańska nazwa jantar została przejęta od Litwinów, a ta od
  • fenickiej nazwy jainitar - żywica morska.






Najbardziej ceniony w jubilerstwie bursztyn bałtycki, znany od pradziejów, po raz pierwszy włączony do wykazów mineralogicznych przez Breithaupta w XIX wieku, inaczej zwany jest sukcynitem.
W ezoteryce elektryczne właściwości bursztynu przyciągają do człowieka większe ilości siły życiowej i równoważy ciało eteryczne. Miał wpływać pozytywnie na rozwój zdolności paranormalnych.
W medycynie ludowej dym bursztynowych kadzidełek zabijał zarazki, a noszone na szyi korale zapobiegają bólom gardła i głowy oraz wzmacniają tarczycę. Ogrzane grudki bursztynu stosowało się do wyciągania z oczu ciał obcych (muszek, pyłków). Utłuczony proszek zażywano jak tabakę, co miało oczyścić zatoki i pozbyć się kataru.
Współczesna litoterapia stosuje bursztyn jako nalewkę w leczeniu chorób tarczycy, gardła, przy chrypce i reumatyzmie.
  • Bursztyn bałtycki jako jedyny wśród żywic kopalnych zawiera dużo (od 3-8%) kwasu bursztynowego, najwięcej w korze, swojej zewnętrznej warstwie.
  • wyjątek stanowi znajdowany w okolicach Gdańska gedanit.
  • w dotyku jest ciepły, a
  • ogrzany w dłoni przyjemnie pachnie,
  • w słonej wodzie pływa, zaś w słodkiej tonie
  • ma zdolność do uzyskiwania ładunku elektrycznego
  • przy potarciu ładuje się ujemnie, korzystnie dla człowieka.
  • pali się jasnym płomieniem
  • łatwo poddaje się obróbce
  • bursztyn zmienia się pod wpływem działania światła
  • gwałtownie podgrzany pęka.
  • temperatura mięknienia bursztynu to około 150°C, a
  • topi się on przy temperaturze 350°C.
  • bursztyn poddaje się barwieniu przy pomocy substancji organicznych, a także syntetycznych
  • bursztyn można poddawać termicznemu procesowi klarowania oraz barwienia, a także prasowania.

1 komentarz:

  1. info to moge sobie w wikipedii poczytac :/
    a tu to raczej jakies emocje bylyby bardziej wskazane.
    osobistosc formy bardziej do mnie przemawia niz suche fakty zaczerpniete z neta :/
    uczucia wiecej a i foty z duszą beda.
    bede czekał na serca odbicie!

    OdpowiedzUsuń