Garajonay i dorga do San Sebastian

Park Narodowy Garajonay zajmuje powierzchnię 3986 ha, co stanowi ponad 10 proc. powierzchni wyspy La Gomera. Został założony 25 marca 1981 roku, a już w 1986 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Park zajmuje centrum i północną część wyspy i znajduje się na terytorium wszystkich gmin, na jakie podzielona jest La Gomera. Jego nazwa wzięła się od wzgórza Garajonay (1487 m. n.p.m.), najwyższego punktu wyspy. Najniżej położonym obszarem parku jest osada Cedro, na wysokości 650 m. Park słynie z największego na świecie lasu wawrzynowego – formacji leśnej, która w trzeciorzędzie pokrywała niemal całą Europę. Las przetrwał dzięki wyjątkowym warunkom klimatycznym panującym na Wyspach Kanaryjskich: niewielkiej amplitudzie rocznej temperatur, obfitym opadom i stałej wilgotności utrzymywanej przez gęste mgły.

Lasy wawrzynowe, wraz z lasami wrzoścowo-woskownicowymi zajmują

ok. 90 proc. powierzchni parku. Pozostałe 10 proc. to skupiające się na południu lasy sosny kanaryjskiej i gatunków egzotycznych.

Park zwykle ma specyficzny klimat który nadają mu niskie chmur, wygląda to jakby się chodziło w gęsiej mgle...... ale tego dnia kiedy tam przyjechaliśmy było piękne słońce, mimo to nadal było czuć klimat lasu takie po jakich spacerowały dinozaury.

Skała Agando - kiedyś był to wulkan, ziemia zwietrzała a została magma zastygła we wnętrzu wulkanu.

Teraz jedziemy do San Sebastian

Widok na San Sebastian